Aromataseremmer als antihormonale therapie
Content
Wanneer de dosis van deze hormonen hoog is wordt er dus veel oestrogeen geproduceerd wat enerzijds zorgt voor een grotere massatoename en anderzijds voor vervelende bijwerkingen kan zorgen als gynecomastie. Arimidex, Femara en Aromasin binden zich aan het aromatase-enzym waardoor het niet meer voor de conversie naar oestrogeen kan zorgen. Femara is de sterkste aromataseremmer van de 3, het elimineert 99 % van de aanwezige aromatase, voor arimidex en aromasin zijn dat “maar” 97 en 95 %. Hoeveel de vorming van oestrogeen onderdrukt wordt hangt ook af van het soort oestrogeen. De verhoudingen tussen de verschillende middelen zijn hier hetzelfde als bij de hierboven besproken remming van aromatase. Voor vrouwen met borstkanker is er steeds meer bewijs dat aromataseremmers effectiever zijn dan tamoxifen, het medicijn dat traditioneel wordt gebruikt om herhaling van borstkanker te voorkomen.
Behandeling met aromataseremmer wordt gestart nadat de primaire behandeling is voltooid. Dit omvat borstkankerchirurgie en mogelijk chemotherapie en/of bestralingstherapie. Voorafgaand aan de behandeling moeten weefselmonsters worden genomen om de hormoonreceptorstatus te bepalen, hetzij via een borstbiopsie of tijdens een borstoperatie.
De arts bespreekt met je wat in jouw situatie het beste moment is voor anti-hormonale therapie. Meestal begin je met anti-hormonale therapie als je klaar bent met de operatie en bestralingen. Als er een reden is voor chemotherapie, dan krijg je die behandeling eerst. Na de chemotherapie begin je dan met anti-hormonale therapie. De arts adviseert anti-hormonale therapie als de kans groter is dan 3% dat de tumor binnen 10 jaar terugkomt. De kans wordt berekend met een computermodel en hangt onder andere af van de grootte van de tumor, de graad van de tumor en of er uitzaaiingen in de lymfeklieren zitten.
Antipsychotica, atypische
Zoals bij elk medicijn, kunnen aromataseremmers bijwerkingen en bijwerkingen veroorzaken. Enkele van de meest voorkomende zijn gerelateerd aan de vermindering van oestrogeen in het lichaam, wat leidt tot symptomen van de menopauze en andere, meer potentieel ernstige complicaties. Een aromataseremmer (in combinatie met ovariële suppressietherapie) kan echter worden overwogen voor mannen die om de een of andere reden niet in staat zijn tamoxifen in te nemen. Ze kunnen ook worden gebruikt voor de behandeling van gevorderde borstkanker, waaronder borstkanker in stadium 4, waarbij de maligniteit zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam. Aromataseremmers werken door zich te binden aan aromatase en te voorkomen dat aromatisering optreedt.
Dit kan ook spelen zonder dat de menstruatie terugkeert. Artsen nemen daarom liever het zekere voor het onzekere, en beginnen met tamoxifen. Aromataseremmers hebben immers weinig effect als de eierstokken nog actief zijn. Ben je al in de overgang , dan krijg je meestal een paar jaar tamoxifen, en daarna nog een paar jaar een aromataseremmer. Voorbeelden van aromataseremmers zijn anastrozol , letrozol en exemestaan (Aromasin®). Dit medicijn schrijft de arts alleen voor bij uitgezaaide borstkanker.
Tijdens de behandeling heeft u minder energie en u raakt sneller moe. Probeer hier rekening mee te houden door voldoende te rusten. Als misselijkheid optreedt, is dit voornamelijk aan het begin van de behandeling en dit verdwijnt meestal spontaan na 3 tot 4 weken na de start van de behandeling. Verzorg uw haar voorzichtig; was het haar met lauw water, gebruik een milde shampoo en crèmespoeling. Ten gevolge van de hormonale therapie verandert het slijmvlies van de vagina en wordt daardoor droger. Hierdoor kan gemakkelijker een schimmelinfectie ontstaan. Aromataseremmers kopen in Nederland.
Gebruikersmenu
De hypofyse vormt zo de schakel tussen het centrale zenuwstelsel en het hormoonstelsel buiten de hersenen. Deze behandeling kan invloed hebben op je botgezondheid. Het is dan ook verstandig om bij een bezoek aan je specialist het risico op osteoporose en het eventueel opstarten van een diagnosetraject te bespreken.
Botontkalking heeft tot gevolg dat uw botten minder sterk worden. Vermindering van het vrouwelijk geslachtshormoon heeft ook invloed op het slijmvlies van de vagina. Het droge slijmvlies maakt vrijen vaak pijnlijk, ook kunnen er gemakkelijk kleine scheurtjes in de vagina ontstaan waardoor u na het vrijen wat vaginaal bloed kunt verliezen.
Bij anti-oestrogenen maakt het niet uit of je al in de overgang bent geweest, of nog niet. Medicijnen die je eierstokken tijdelijk stilleggen hebben bijwerkingen, maar het verwijderen van je eierstokken heeft ook gevolgen. Ben je nog niet in de overgang, dan kom je na deze operatie vervroegd in de overgang en kun je last krijgen van overgangsklachten.
Het doel van een aromataseremmer als antihormonale therapie is om het lichaam te beschermen tegen het terugkomen van borstkanker. In het lichaam zorgt het enzym aromatase ervoor dat er oestrogenen worden gemaakt. Met behulp van een aromataseremmer wordt geprobeerd de actieve werking van dit enzym te remmen of stil te leggen. Daarmee wordt voorkomen dat er onder invloed van dit enzym nog oestrogenen worden geproduceerd. Het is niet te voorspellen of bij u bijwerkingen optreden.
Lopend onderzoek
Dit komt doordat voedingsstoffen slechter door het lichaam worden opgenomen. Vaak geven ook de gebruikte medicatie, zoals predinison en vergelijkbare medicijnen, een verhoogd risico. Adjuvante behandeling van hormoongevoelig mammacarcinoom in een vroeg stadium bij postmenopauzale vrouwen die 2–3 jaar adjuvante therapie hebben gehad met tamoxifen.
Antihormonale behandeling bij de behandeling van borstkanker en prostaatkanker. Hierbij wordt de normale hormoonproductie grotendeels of helemaal gestopt, om de kanker zich niet verder te laten ontwikkelen. Hypogonadisme is een te lage spiegel van geslachtshormonen, door verminderd functioneren van de gonaden . Hierdoor is er een abnormaal lage waarde van aromataseremmers testosteron bij mannen of abnormaal lage waarden van oestrogenen en progestagenen bij vrouwen. Bij hyperthyreoïdie, een ziekte waarbij de schildklier te veel schildklierhormoon produceert, leidt dit tot een verstoring van het evenwicht in botafbraak en botopbouw. Er wordt zoveel bot afgebroken, dat dit niet meer geheel door nieuw bot vervangen kan worden.